تیم ملی پس از ناکامی در بازیهای آسیایی هیروشیما ، به خواب طولانی مدت رفت . به طوری که در نیمه دوم سال 1373 و کل سال 1374 خورشیدی ، هیچ بازی ملی ( چه دوستانه و چه رسمی ) در سطح بزرگسالان انجام نشد . در طول این مدت تمام هم و غم سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال ،
انتخاب سرمربی برای تیم ملی بود و نامهایی چون اتوفیستر و آلفرد ریدل مطرح شدند که هیچ یک قطعی نشد .مربیان وطنی هم ریسک مربیگری در چنین وضعیتی را قبول نمیکردند . در چنین اوضاعی و در آخرین روزهای سال 74 ، نام "محمد مایلی کهن" به عنوان سرمربی اعلام شد .ایران با کادر فنی جدید در نوروز سال 1375 ، دو بازی دوستانه در قطر و کویت انجام داد و موفق به شکست این دو تیم شد .در مسابقات مقدماتی جام ملتهای 96 در خرداد و تیر 1375 ، تیم ملی موفق شد از سد نپال ، سری لانکا و عمان بگذرد و با 6 برد در مجموع رفت و برگشت سرگروه شود .در بازیهای نهایی جام ملتهای آسیا 1996 در آذر 1375 در امارات ، نامهای جوانان جدیدی همچون نکیسا ، استاد اسدی ، میناوند ، سعداوی ، یوسفی ، داریوش یزدانی و مهدی مهدوی کیا به چشم میخورد . با رنسانس انجام شده ، بازی اول مقابل عراق با یک ترکیب ناشناخته منجر به باخت 2-1 گردید .
از بازی بعد تغییرات مثبتی در تیم انجام شد و با سیستم 2-5-3 میناوند و سعداوی به عنوان پیستون چپ و راست ظهور کردند .با پیروزی بر تایلند تغییرات باز هم بیشتر شد و کریم باقری به خط میانی رفته و با استیلی و منصوریان مثلثی آتشین تشکیل دادند . خداداد عزیزی هم به خط حمله منتقل و با دایی زوج حمله را تشکیل دادند .این سیستم بسیار خوب جواب داد و تیم ملی موفق شد 3-0 عربستان مدعی را شکست دهد .در بازی یک چهارم هم همین سیستم مجدداد گل کاشت و کره جنوبی 6-2 از ملی پوشان شکست خورد و نتیجه ای منحصر به فرد در آسیا رقم خورد .
ذر بازی نیمه نهایی مجددا با عربستان روبرو
شدیم که ناداوری هایی بر علیه ایران انجام شد و گل صحیح عزیزی آفساید و
خطای مدافع عربستان بر روی استیلی در محوطه جریمه پنالتی اعلام نشد . در
ضربات پنالتی دایی ، خاکپور و یزدانی پنالتی خود را از دست دادند و علی
رغم مهار دو ضربه سعودیها توسط عابدزاده ، تیم ایران از راهیابی به فینال
بازماند . در بازی رده بندی هم با پیروزی بر کویت در پنالتی ها ، تیم به
مقام سوم رسید در حالی که قهرمانی در آن سال واقعا برازنده تیم ملی بود .