در دور اول که در تابستان 1372 برگزار شد تیم ملی پس از 6 بازی با امتیاز برابر با سوریه و
تفاضل گل بهنر به دور بعد صعود کرد . بازی پایانی در دمشق 1-1 به پایان
رسید ضمن آن که ضربات سر دایی دو بار دروازه سوریه را لرزاند و غلامپور هم
چند موقعیت کاملا خطرناک را دفع کرد .
دور نهایی با حضور 6 تیم برتر قاره به صورت تورنمت یک جانبه در مهر و آبان 1372 در دوحه قطر برگزار شد . تیم ملی در بازی اول در حالی 3-0 به کره جنوبی باخت که عملکرد دروازه بان (غلامپور) موج انتقادات را در پی داشت .در بازی دوم تیم عملکرد بهتری ارائه داد و 2-1 بر ژاپن پیروز شد .نتایج سینوسی تیم در بازی سوم مقابل عراق مشخص شد و تیم 2-1 به عراق باخت .این باخت برای هواداران دردناک بود ، به ویژه که در نیمه دوم مهاجمان چند موقعیت تک به تک با دروازه بان را از دست دادند .
تیم ملی در بازی چهارم مقابل کره شمالی مجددا بهتر بازی کرد وبا دو گل ضربه سر دایی ، 2-1 بر کره شمالی پیروز شد .
در بازی پایانی و سرنوشت ساز مقابل عربستان ، تیم نیاز به برد برای صعود داشت ولی جو روانی و تبلیغاتی سعودیها در دوحه که از روزهای قبل آغاز شده بود و نیز عملکرد درازه بان ،مجددا شکستی دیگر را در پی داشت و نتیجه 4-3 بدست آمد.
در پایان هم تیم ایران با دو برد و سه شکست ، در بین 6 تیم پنجم شد و از صعود به جام جهانی بازماند .
درخشش خیره کننده جناب غلامپور در چهار چوب دروازه همگان را به یاد بزرگان دروازه بانی جهان چون چیلاورت پاراگوییه ای و فابیان بارتز فرانسوی می انداخت تیم تقریبا نصفه نیمه ای بود اما سیستم ۲ امتیازی بازی ها در بازی اخر هم به همه تیمها جز کره شمالی شانس صعود داده بود اما وجود کلاغی به اسم غلامپور راه صعود ایران را بست و راه صعود کره جنوبی و عربستان را به شکل اتوبان در اورد در یازده گلی که ایران خورد در نه الی ده گل مقصر اصلی و صد در صد شخص غلامپور بود اون تو مرحله اول مقدماتی با ادا و اصول در آوردن جلوی تیمی مثل سوریه خیلی عوام فریبی کرد هنوز هم بعد سی سال از اون روزها برام سواله که غلامپور که تو بعضی تیمها مربی دروازه بانها بودش از اصول دروازه بانی چی میخاد به دروازه بانهای اون تیمها یاد بده !!!!!!